گریس
NLGI (موسسه ملی گریس روانکاری ) 
استاندارد یکپارچه جهانی گریس (مستقر در آمریکا) میباشد. گریس ماده ژلاتینی جامد/ نیمه جامد است که از مشتقات نفتی و یک صابون فلزی تشکیل شده و برای روانکاری داخلی تجهیزات استفاده میشود. محل مورد استفاده هر نوع گریس حتما فضای بسته و داخلی هرگونه ماشین آلات خوردویی و صنعتی بوده وهدف در کنار روانکاری ، جذب ذرات آلوده هم میباشد .
روغن پایه برای ساخت انواع گریس ها
روغن پایه به عنوان مؤلفه اصلی گریس ، تأثیر بسزایی در روغن کاری و خدمات آن دارد. مقاومت حرارتی و اکسیداتیو روغن پایه بر دامنه دمای قابل استفاده و پایداری پیری گریس تأثیر می گذارد. گریس های روغن کاری شده برای کاربردهای دمای پایین حاوی روغنهای پایه منتخب با یک نقطه ذوب مخصوصاً کم هستند. رفتار ویسکوزیته ، درجه حرارت روغن پایه از عوامل مهم تأثیرگذار برای تشکیل فیلم های روان کننده بار و رفتار گشتاور گریس در شرایط عملیاتی مربوطه است. علاوه بر این ، سازگاری با مواد آب بندی الاستومر نیز به روغن پایه انتخاب شده بستگی دارد.
انواع روغن پایه زیر را می توان در روغن کاری گریس استفاده کرد:
-روغنهای معدنی (روغنهای نفتنی ، روغنهای پارافینی ، روغنهای معطر ، روغنهای سفید) :روغنهای به‌کار رفته در تولید گریس از نظر دامنه‌ی گرانروی ممکن است از
سبک‌ترین روغن تا سنگین‌ترین آنها باشند.
-روغنهای فول سینتتیک (پلی آلفائولفین ، استر ، پلی آلکیلن گلیکول ، پلی ایزوبوتیلن ، روغن سیلیکون ، پرفلوروپولیته): استفاده از روغنهای سنتزی در تهیه‌ی گریس‌های خاصی که در معرض دمای بسیار
بالا قرار دارند، اهمیت زیادی دارد. برخی از این روغن‌ها در برابر آتش
پایدارند و در درجه‌حرارت‌های بالا و پایین کارایی خوبی از خود نشان
میدهند.
-روغن های گیاهی (روغن کلزا): این روغن‌ها در ساخت گریس‌ها کاربردی بسیار محدود دارند و در کاربردهایی که
به گریس‌های زیستتخریبپذیر و غیر سمی نیاز است مانند صنایع‌غذایی و
دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مخلوط روغن پایه معدنی با پایه مصنوعی نیز می تواند برای تولید چربی مورد استفاده قرار گیرد که در نهایت منجر به محصولات نیمه مصنوعی ( semi synthetic )می شود
ترکیبات روانکاری گریس
گریس های روان کننده به صورت نیمه مایع به روان کننده های جامد هستند که با معرفی یک ماده ضخیم مناسب به روغن پایه مایع تولید می شوند. خاصیت خاصی از گریس روان کننده نیز با افزودن مواد افزودنی و روان کننده های جامد می تواند به طور خاص بهبود یابد. در مقایسه با روغن های روان کننده ، گریس های روان کننده از نظر ساختار اساسی آنها روان کننده های پیچیده تری هستند.
عملکرد گریس روان کننده تحت تأثیر خواص کلیه اجزای فردی آن مانند روغن پایه ، ضخیم کننده ، مواد افزودنی و روان کننده های جامد است. تعداد زیادی از ترکیبات ممکن از روغنهای مختلف پایه در ویسکوزیته های مختلف با انواع مختلف ضخیم کننده و مواد افزودنی مختلف امکان تولید تعداد زیادی از گریس های روان کننده مختلف را فراهم می کند.
گریس ها دارای چسبندگی بالا و دمای مناسب هستند و باید برای هر دستگاه ، گریس مخصوص خود مورد استفاده قرار گیرد و یکی از مهمترین فاکتورهای کیفیت گریس ، نوع صابون و نوع قوام دهنده است.
گریس‌ها تنها روانکارهایی هستند که می‌توانند با بهره‌گیری از خواص شیمیایی
و فیزیکی قوام دهنده‌هایشان موجب شوند که روغن‌هایی که در هم
امتزاج‌ناپذیر هستند، در کنار هم مورد استفاده قرار گیرند.
در چنین شرایطی
با به‌کارگیری روغنهای گوناگون در کنار هم می‌توان خواص ترکیبی همه‌ی آنها
را در کنار هم داشت. به‌عنوان نمونه با به‌کارگیری همزمان روغنهای
آروماتیک آلکیله، گیاهی و پلی‌آلفااولفین می‌توان گریسی با حل‌کنندگی خوب،
زیستتخریبپذیر و اقتصادی دست یافت.
انواع گریس: گریس ها بر اساس میزان ویسکوزیته ( گرانروی نرمی و سفتی ) به 9 نوع کاملا مشخص تقسیم می شوند.
گریس ها مطابق با استاندارد NLGI نامگذاری شده اند و البته نوع چربی مورد استفاده ، مواد افزودنی مورد استفاده ، نوع پایه ، درجه گریس NLGI ، حداکثر و حداقل دمای عملیاتی. بسته به نوع قوام دهنده انتخاب شده و قوام مورد نظر گریس (که به نوبه خود توسط کلاسهای NLGI مشخص می شود) ، گریس های روغن کاری حاوی نسبت ضخیم کننده ها در محدوده 3 ٪ تا 30 ٪ هستند. نسبت مواد افزودنی اضافه شده می تواند تا 10 ٪ باشد.
اگر گریس حاوی روان کننده های جامد باشد ، نسبت آنها حداکثر حدود 10 ٪ است. روان کننده های مداوم با محتوای روان کننده جامد بیشتر از 40 ٪ به عنوان خمیر طبقه بندی می شوند. برای محصولات خاص چربی مانند با محتوای روان کننده جامد بین 10 تا 40 ٪ ، از اصطلاح رب گریس استفاده می شود.
گریس = صابون فلزی + روغن پایه
به طور کلی ، گریس دستگاه ها را در حین کار خنک نمی کند و از نفوذپذیری کمتری برخوردار است. آنها از نظر نگهداری ، رطوبت و گرد و غبار جاذب هستند.
به طور مشترک توسط ASTM International ، موسسه ملی گریس روغن کاری (NLGI) و SAE International ، استاندارد ASTM D4950 "طبقه بندی و مشخصات استاندارد برای گریس های خدمات خودرو" ساخته شده است "برای اولین بار در سال 1989 توسط ASTM International منتشر شد. این چربی ها را برای روغن کاری اجزای شاسی و یاطاقان چرخ وسایل نقلیه ، بر اساس نیازهای عملکردی ، با استفاده از کدهای اتخاذ شده از سیستم طبقه بندی خدمات شاسی و چرخ های NLGI طبقه بندی می کند.”:
LA و LB: روان کننده های شاسی (مناسب بودن به ترتیب خفیف و شدید)
GA ، GB و GC: بلبرینگ های چرخ (مناسب بودن به ترتیب خفیف ، متوسط و شدید)یک دسته عملکرد خاص ممکن است شامل گریس های سازگاری های مختلف باشد. اندازه گیری قوام گریس معمولاً توسط شماره قوام NLGI آن بیان می شود. عناصر اصلی طبقه بندی سازگاری استاندارد ATSM D4950 و NLGI در استاندارد SAE J310 "گریس های روان کننده خودرو" که توسط SAE International منتشر شده است ، بازتولید و شرح داده شده است.
استاندارد ISO 6743-9 "روان کننده ها ، روغنهای صنعتی و محصولات مرتبط (کلاس L)-طبقه بندی-قسمت 9: خانواده X (گریس)" که برای اولین بار در سال 1987 توسط سازمان بین المللی استاندارد سازی منتشر شد ، طبقه بندی مفصلی از گری های مورد استفاده برای این موارد را تعیین می کند روغن کاری تجهیزات ، اجزای ماشین آلات ، وسایل نقلیه و غیره. این یک کد چند بخشی واحد را بر اساس خصوصیات عملیاتی آن (از جمله دامنه دما ، اثرات آب ، بار و غیره) و شماره قوام NLGI به هر گریس اختصاص می دهد.
آنالیز مهندسی گریس ها
گریس های مبتنی بر لیتیوم متداول ترین هستند. گریس های مبتنی بر سدیم و لیتیوم از نقاط ذوب بالاتر (نقطه افت) نسبت به گریس های مبتنی بر کلسیم برخوردار هستند اما در برابر عملکرد آب مقاوم نیستند. گریس مبتنی بر لیتیوم در 190 تا 220 درجه سانتیگراد (350 تا 400 درجه فارنهایت) نقطه قطره ای شدن دارد. با این حال حداکثر دمای قابل استفاده برای گریس مبتنی بر لیتیوم 120 درجه سانتیگراد است . مقدار گریس در یک نمونه را می توان در آزمایشگاه با استخراج با یک حلال و به عنوان مثال تعیین کرد.
موادافزودنی
برخی از گریس ها دارای برچسب "EP" هستند که نشانگر "فشار مضاعف" است. تحت فشار زیاد یا بارگذاری شوک ، گریس طبیعی را می توان به حدی فشرده کرد که قسمتهای چرب شده به تماس فیزیکی وارد شوند و باعث اصطکاک و سایش می شود. گریس های EP مقاومت در برابر تجزیه فیلم را افزایش داده اند ، پوشش های قربانی را روی سطح فلز شکل می دهند تا در صورت خراب شدن فیلم ، یا روان کننده های جامد مانند گرافیت یا دی سولفید مولیبدن را شامل شود تا حتی بدون هیچ گونه گریس باقی بماند.
مواد افزودنی جامد مانند مس یا پودر سرامیک به برخی از گریس ها برای فشار زیاد استاتیک و/یا کاربردهای درجه حرارت بالا اضافه می شوند ، یا در مواردی که خوردگی می تواند از مونتاژ اجزای بعدی در عمر خدمات خود جلوگیری کند. این ترکیبات به عنوان عامل انتشار کار می کنند. از مواد افزودنی جامد به دلیل تحمل های محکم در یاتاقان ها قابل استفاده نیست. مواد افزودنی جامد باعث افزایش سایش در یاتاقان ها خواهد شد.
در جدول زیر یک نمای کلی از حروف کد و شماره های کد تعریف شده با توجه به DIN 51502 برای شناسایی گری ها نشان داده شده است:
Code letter /
Product specification |
Possible code letters and code numbers acc. to DIN 51502 |
Example marking KPFHC
2 N-30 |
| Code letter Grease type |
K ... Grease for rolling bearings, plain bearings and sliding surfaces according to DIN 51825
G ... Grease for closed gears according to DIN 51826
OG ... Grease for open gears
M ... Grease for plain bearings and seals
|
K |
| Additional letter Additive |
P ... addition of EP additives
F ... addition of solid lubricants
|
PF |
| Additional letter Basic oil type |
Without ... Mineral oils
HC ... Synthetic hydrocarbons
PG ... Polyglycols
E ... Organic esters
PH ... Phosphoric acid ester
FK ... Perfluorinated oils
SI ... Silicone oils
X ... Others
|
HC |
| NLGI Class |
The code number corresponds to the numerical value of the NLGI class |
2 |
| Upper operating temperature and water resistance |
C-U ... Upper operating temperature in °C
Water resistance according to DIN 51807
|
N |
Lower operating temperature in
°C |
The code number corresponds to the numerical value of the lower operating temperature |
-30 |
More precise breakdown of operating temperature and water resistance:
| Code letter |
Upper operating temperature |
Water resistance according to DIN 51807 |
| C |
+60°C |
0-40 or 1-40 |
| D |
+60°C |
2-40 or 3-40 |
| E |
+80°C |
0-40 or 1-40 |
| F |
+80°C |
2-40 or 3-40 |
| G |
+100°C |
0-90 or 1-90 |
| H |
+100°C |
2-90 or 3-90 |
| K |
+120°C |
0-90 or 1-90 |
| M |
+120°C |
2-90 or 3-90 |
| N |
+140°C |
In agreement |
| P |
+160°C |
| R |
+180°C |
| S |
+200°C |
| T |
+220°C |
| U |
> 220°C |
در مقایسه با روغنهای روغن کاری ، گریس های روغن کاری با چسبندگی بالاتر و جریان پذیری کمتری مشخص می شوند. بنابراین آنها در نقاط روانکاری راحت تر باقی می مانند که به دلیل تلاش زیاد طراحی نمی توانند به صورت مناسب مهر و موم شوند تا از دور شدن جریان روغن های روغن کاری قابل استفاده از نقطه روغن کاری جلوگیری کنند.
روغن کاری بلبرینگ یکی از اصلی ترین زمینه های کاربرد برای روغن کاری است. در یاتاقان های نورد شده با چربی ، گریس مورد استفاده یک عملکرد آب بندی اضافی را انجام می دهد و از تحمل در برابر تأثیرات محیطی مانند بارهای گرد و غبار بالا ، رطوبت زیاد یا آب پاشیده محافظت می کند.
برخلاف روغن های روانکاری ، که می تواند در سیستم های گردش شود و بنابراین می تواند علاوه بر عملکرد اصلی آنها به عنوان روان کننده ، عملکردهای حمل و نقل را نیز انجام دهد ، گریس های روان کننده برای از بین بردن گرما ، ناخالصی ها یا ذرات با اندازه قابل مقایسه از نقطه روغن کاری مناسب نیستند.
گریس های مجتمع لیتیوم برای اولین بار در سال 1962 وارد بازار شدند. طبق گفته NLGI International ، امروزه چربی مجتمع لیتیوم 42 ٪ از کل تولید گریس آمریکای شمالی را تشکیل می دهد. گریس های مجتمع لیتیوم به دلیل نقاط کاهش بالاتر و بهبود مقاومت در برابر حرارت ، بیش از گریس های لیتیوم سنتی مورد علاقه قرار می گیرند. آنها همچنین در دماهای پایین به خوبی کار می کنند.
همانطوریکه در موارد بالا توجه کردید اهمیت و افزایش دانش کاری موجب افزایش سودآوری سازمانتان میشود.لذا به توصیه های سازنده تجهیزات خود توجه کافی بنمایید. ما در روند بررسی ، مصرف و سفارش در کنارتان خواهیم بود .
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------